Rauði kassinn

 Ég keypti hann - samviskulaus... jebb. Ég keypti hann alveg ein!

MAAAAHAHAHAHAHAHAAAA! 

ELÍN... HELGA... EGILSDÓTTIR!! SKAMMASTU ÞÍN!

Nei... það geri ég sko alls ekki!

Mafíósar og agnarsmáir eftirréttir

Árshátíðin leið og nammidagurinn líka. Get nú ekki sagt að nammidagurinn hafi verið jafn stórkostlegur og síðustu nammidagar hafa verið. En það er allt í lagi, maður þarf ekki alltaf að velta um og gráta sykri svo átið hafi talist gott.

Aftur var haldið á Selfoss, en í þetta skiptið öllu seinna. Mættum á staðinn að verða 17:30 og á leiðinni hamsaði ég í mig skyrgums. Skellti því reyndar í blender. SGB - Skyrgums í blender. Skyr, frosin jarðaber, epli, smá vatn blandað vel og hellt í skál. Ristuðum pecanhnetum dreift yfir.

Ekki gleði! Jah... jú, gott á bragðið en hundleiðinlegt að borða. Þyrfti helst að hella út í þetta höfrum eða morgunkorni. Mér þykir miklu skemmtilegra að hamsa í mig, tyggja og bíta en að svolgra/drekka. Iss, ég þyrfti amk að blanda þetta þykkara. Svo mikið er víst.

Mættum á hótelið, herbergi 216. Síðasta herbergisnúmer * 2 (vorum í 108 síðustu helgi). Þar beið okkar kunnugleg sjón. Gleðipakki! Jebb... ungfrúin át súkkulaði á meðan Paulsen gúmslaði í sig bjór og snakki. Skemmtilegir svona óvæntir át-árshátíðarpakkar.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Árshátíðin var þematengd. Fyrsta skipti sem ég fer á sjóleiðis árshátíð - svolítið skemmtilegt. Þema kvöldsins voru mafíósar og tískan 1920. Margir mjög flottir karakterar sem poppuðu upp um kvöldið. Við vorum líka fljót að komast í gírinn á meðan uppstríli stóð. Mústasið (yfirvaraskeggið) átti mikinn þátt í því!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Mjög glæsilegir. Ég var svo í kjól af ömmu minni, einstaklega gleðilegt nokk! Lion King, spöng og skart frá Dossu frænku og skór frá Svöbbu systur. Ætli nærbuxurnar mínar hafi ekki verið það eina sem ég átti sjáf... HAHH!

Grafalvarleg myndataka! Já nei, það er ekkert grín að vera mafíósakvendi!

 

 

 

 

 

 

 

Fordrykkur tekinn með trompi, undirrituð í óáfengu deildinni og loksins... jújú, þið vitið um hvað ég er að tala. Elsku besti maturinn!

 

 

 

 

 

 

 

Kallið mig átvagl eða græðgishaus, en þessi eftirréttur var ekki upp í nös á ketti amöbu! Ef amöbur eru með nasir - hvað þá það! En góður var hann!

Yfirvaraskeggið fékk líka að njóta sín örlítið þetta kvöld. Vakti mikla lukku þetta skegg. Breytti mér t.d. í Freddie Mercury af einhverjum dularfullum ástæðum!

 

 

 

 

 

 

 

Á meðan átvaglið var í vatninu fékk Palli sér drykk ríka mannsins. Eftir nokkra þannig blasti við kunnugleg sjón! Hann fékk meira að segja auka dansara með sér í lið. Svo tryllt var sveiflan þetta kvöldið.

Ahh. Gott kvöld, skemmtilegt fólk. Enginn ógeðishambó í þetta skiptið enda maginn afskaplega þakklátur þegar ég vaknaði í morgun.

Túnfiskhambó í kvöld mín kæru?

Over and out!

Árshátíðarhelgin mikla á enda

Ég drekk afskaplega sjaldan áfengi. Ef ég drekk áfengi þá er yfirleitt ástæða að baki, eins og árshátíð eða einhvurslags skemmtanir, en þó læt ég það helst eiga sig. Ástæða?

1. Áfengi er bara ekki gott á bragðið! Til hvers að drekka það?

2. Skrokkurinn á mér fer í baklás í nokkra daga eftir áfengisdrykkju. Líkar það ekki vel. Verð öll veikluleg og skjálfandi og fúl.

3. Æji, svo skemmti ég mér barasta ágætlega edrú :)

Nú er ár síðan ég smakkaði áfengi síðast og já, ég lét það eftir mér þessa helgi að fá mér í glas. Fullkomið tilefni, skemmtilegt fólk, góð helgi.

Mættum á Hótel Selfoss á föstudeginum og fundum "Neyðarkassa" frá vinnunni inn á herbergi.

 

 

 

 

 

 

 

Jújú, classico!

Ég fyllti líka minibarinn af matarboxunum mínum.

Föstudagshressleiki í hámarki! Heimskur - heimskari?

Daginn eftir vöknuðum við, amk ég, eldhress klukkan 7 og fengum okkur spis. Ég borðaði ofnbakaðan eggjahvítugraut og Palli snæddi hótelmat. Eftir það keyrðum við um Selfoss í leit að Nautilus spriklstöð og fundum hana loks. Tókum massífa ofur neðrabaks/fótaæfingu, spretti og létum aumingjans fæturna finna vel fyrir því.

Eftiræfinguhressleiki í hámarki! Rauður - rauðari?

Eftir smá sjónvarpsgláp, vinnufélagaspjall, hádegismat og göngutúr þá var lagt af stað í bruggverksmiðuna að Ölvisholti. Þar var farið með okkur í gegnum ferlið frá því humlar og korn sameinast þangað til ölið er komið á flöskur. Ég fékk mér samtals 4 sopa í smakk af 4 smökkum - bjór drekk ég ekki en þar sem þetta er alíslensk framleiðsla gaf ég þessu séns. Bjórarnir heita allir íslenskum nöfnum eða eftir stöðuð/atburðum sem áttu sér stað í kringum Ölvisholtið - Freyja, Móri, Lava, Skjálfti. Lava bjórinn er svakalegur 9,2% með svo miklu reykbragði að ég hélt ég væri að drekka hamborgarhrygg. Get svo svarið það - örugglega geggjað að hella smá Lava í bakkann með jólahryggnum, gefur án efa bjútifúl bragð! Mjög áhugaverð ferð!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eftir Ölvisholtið var ekki mikið annað í stöðunni en að hvíla sig og bíða eftir því að árshátíðin byrjaði. Á meðan bið stóð var nartað í svolítið af þessu.. hmm hmm!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 Undirritið tók sig loks til, eitthvað sem gerist kannski þrisvar sinnum á ári, og varð svona líka svaðalega krúttaraleg og fín fyrir vikið! Power of makeup!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Vantar nú aðeins meira af kjeti á þessi bein!

Fordrykkur eins og gengur og gerist á árshátíðum! Spjall, freyðivín, meira spjall og svo loksins ...

 

 

 

 

 

 

...maturinn!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Svo voru einn eða tveir svona svolgraðir...

...og þá gerðist þetta!

Palli í einni af flottustu sveiflum ársins og árshátíðarátvaglið fylgdi stíft á eftir! Ég hef sjaldan eða aldrei hlegið jafn mikið af dansmyndum eins og þessum af wicked Paulsen!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eftir mikla dans- og spjalltörn fór maginn að garga á mat. Það er eitt af því sem gerist líka þegar átvaglið fær sér í glas. Hungrið segir til sín og það kallar ekki á hafragrauta eða eggjahvítur. Við hlupum yfir götuna og keyptum okkur ógeðisburger og franskar. En engar áhyggjur, ég borðaði bara þennan eina bita af hamborgaranum. Hann var hræðilega, skelfilega nasty!

Átta tímum, einni sturtu og afskafaðri stríðsmálningu síðar!

Þetta var hryllilega vel heppnuð árshátíð og við skemmtum okkur konunglega!  Ég held ég leyfi myndunum bara að tala sínu máli. Afvötnun í næstu viku - á öllum sviðum!

Ostakökuverksmiðja - bara mánuður enn

Jæja mín elsku bestu kæru! Held ég hafi komist að því hvernig eggjahvítugraut sé best að matreiða svo úr verði "Ég hlakka til að vakna"! Gef honum kannski bara það nafn - þegar ég er búin að prófa 2 útfærslur í viðbót! Þá skal dýrinu varpað á alheimsvefinn svo allir geti prófað!Ójá!

Tók nú reyndar ekki mynd af grautnum mínum í morgun - ég hreinlega át hann áður en ég tók eftir því að ég væri með skeið og skálina góðu í hendinni! Hélt ég myndi rifna í tvennt af hungri í morgun, vaknaði 05:30, á undan æparanum (vekjaraklukkan). Græðgi?

Annars er Boston fast og slegið! Jóla Boston. 5. - 9. desember - jólagjafainnkaup, jólaráp, jólaskoðunarferðir, jólaleikrit, jólaát... jóla jóla! Ég get ekki beðið! Svo fer ég í "sumarfrí", eða restina af því, 18. des! Af einhverjum ástæðum hef ég ekki hlakkað svona mikið til jólanna í langan tíma. Það er möguleiki á því að ég segi þetta hvert einasta ár, eins og allir segja þegar byrjar að kólna "Ohhh djíísus hvað það er kalt úti" og virðast ekkert muna eftir kulda vetrarins sem leið. En núna verður þetta svo notalegt - engin yfirlýst jólapakkakrísa, ég gef "matar gúmmulaðipakka" í jólagjöf. Þetta verður algerlega afslappað og kósý.

Ef ég held svo áfram að telja niður þá er árshátíðin mín núna um helgina, Pallatíð helgina þar á eftir, svo ein fríhelgi með vina thanksgiving í kjölfarið. Þar á eftir - spáið nú í því, þar á eftir er Boston, svo jólahlaðborð, fyrsta helgin í "sumarfríinu" mínu og 4 dögum þar á eftir. Jebb...jólin, jólamatur og eitt lítið jólakríli í boði Ernu vinkonu! Hohoooo!

Ég verð að fara að hætta þessu jólarausi. Aumingja fólkið í kringum mig er að verða brjálað á tuðinu í mér. Aumingja þið! Ég get samt svo lítið að þessu gert. Þetta kætir mitt matgráðuga hjarta bara svo óstjórnlega mikið!

Hrekkjavökuþakkargjörð, 2.hluti

Svolítið snemma í kalkúninn, miðað við kanann, en ákkúrat í tíma fyrir hrekkjavökuna. Við púsluðum hrekkjavökunni saman við þakkargjörðarboð (númer 1) foreldra minna í Gúmmulaðihöllinni. Mikil fiesta enda allt Spaghettisen viðstatt.

Ég setti hrekkjavökugumsið, sem ég bjó til í fyrradag, á bakka og tók rest af karamellupoppi með í fati. Eplakakan bíður óbökuð eftir því að komast inn í Gúmmulaðihallar ofn og breytast í dýrðina sem eplakökur eru eftir ofnveru.

Þegar í Gúmmulaðihöllina var komið tók við okkur dýrindis lykt og, mér til mikillar hamingju, smá smakk af fyllingu sem ekki hafði komist inn í kalkaða kúninn. Hún var svakaleg! En þó, margfölduð með 1337 og við fáum jólafyllinguna... bara 2 mánuðir í það - TÆPIR! Einnig hafði mamma tekið upp á því að skreyta höllina smá. Það ver gleðiefni út af fyrir sig og vakti mikla kátínu átgesta!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Pabbi bauð fjölskyldumeðlimi velkomna í átið með stingandi augnaráði. Pabbúla greifi lifði sig mikið inn í þetta hlutverk og gekk um gólf með skikkjuna fyrir andlitinu. Svo miklir voru taktarnir að móðir mín kær limpaðist niður af hlátri og öskraði hástöfum "ÉG HELD ÉG HAFI PISSAÐ Í MIG"! Sú var þó ekki raunin en Dossa frænka geymir ástæðu þeirrar setningu vel og vandlega inn á sinni myndavél!

Fjölskyldumeðlimir týndust inn, hver á fætur öðrum, í mis uppstríluðu ástandi. Dossa var "Damsel in destress" með vampýrubit á hálsinum. Valdís Anna prinsessubarn var ekki par ánægð með pabba sinn og hippahausinn.

Gréta Lind Rokkarapía.

Palli ánægður með sjóræningjaátfittið. Eftir kvöldið fékk hann þó viðurnefnið "Hýri sjóræninginn". Túlki hver og einn það eins og honum sýnist.

"Arrr rarr mate-í... plííís"

Afi flottur með fiðrið og Ronju leðurblökuhund í bandi.

Svava frænka, Snær og Helga skella mættu galvösk í svakalegum múnderíngum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Þau tóku með sér neonarmbönd o.fl. sem dreift var á liðið og meðal annars var amman tekin og skreytt frá toppi til táar. Eftir nokkurn tíma, mikinn hlátur og neonfikt, þá hrópaði gamla upp yfir sig "Gvöööð hvað það er yndislega gaman í svona halogen partýum". Það sló þögn á líðinn, allir horfðu á ættarhöfðingjann, svo á hvert annað og nokkrum sekúndum seinna... jesús, þið getið rétt svo ímyndað ykkur hlátursópin og köllin sem brutust út! Halogen = Halloween + neonljós. Og já, hún var alveg viss um að þessi fiesta væri kölluð halogen en ekki halloween.

Forréttir voru, meðal annars, hrekkjavökubakkinn minn og ömmubrauð (banana- og döðlu), laufa-og ristað brauð.... ásamt rækjukokteil.

Fyrrverandi fiðurféð fékk að bíða á eldhúsborðinu og jafna sig greyið eftir tæpa fimm tíma veru í ofni. Áður en dýrið var skorið niður, í mannsæmandi stóra bita, leit það svona út. Geigvænlega flottur fuglinn!

Fyrir

Eftir

Kalkúnn, hræðilega - svaðalega - skuggalega góð fylling, sætar með sykurpúðum, trönuberjasósa (nauðsynleg með fyllingunni), sveppasósa, valdorf, grænmeti og gular.

Barasta rabbabara... gott!

Mjög stuttu eftir eftir

Ohm nom nom nom!

Eftirréttirnir voru loks teknir fram og þó svo hinar há amrísku bökur hafi ekki látið ljós sitt skína þetta kvöldið kom það svo sannarlega ekki að sök. Svaðalega súkkulaðikakan hennar mömmu og eplakaka sem fengi ameríska ruðningskappa til að hlaupa grátandi til mömmu sinnar! Svakalegar sprengjur!

 

 

 

 

 

 

 

Ísinn mætti á svæðið stuttu eftir að þessr myndir voru teknar. Ís, karamelubombu eplakaka og súkkulaðisprengja móður minnar... ég leyfi ykkur að geta í eyðurnar...

 

...sykursjokkið sem fylgdi eftirréttinum, í bland við svefngalsa, einkenndi næstu tíma fiestunnar. Amma tók upp rokkaragítarinn hennar Grétu Lindar, klædd í drakúlaskikkju, og tók nokkur spor. Pabbúla hljóp á milli vígstöðva með skikkjuna sína. Ég, Helga og Voldemort blésum fjöðrum á milli og fólk gekk í eftirréttina, einn og einn bita í einu, og sagði í hvert skipti "NEI... nú er þetta búið, ég get ekki meira". 

Lokaþáttur

Helga gafst upp klukkan 01:00.

Átvaglið krullaði sig saman upp í sófa, í fósturstellingunni, svo gott sem með þumalfingurinn upp í munninum, kremjandi al saklausan púða, og rotaðist mjög værum seddusvefni.

Þetta var æðislegt, æðislegt kvöld!

Nú er lag og grautarréttari hið fullkomna eftiráts snarl! Árshátíð næstu helgi - þetta er allt að koma.

Hrekkjavökuþakkargjörð, 1.hluti

Ég byrjaði í gær að undirbúa hrekkjavökupart kvöldsins í kvöld. Smákökur, "cup cakes" með risafrosting, karamellupopp, karamellur og epli í stíl.

Kanil-pecan og karamellu poppið sívinsæla. Dreifði svo yfir þetta hvítu súkkulaði og leyfði að harðna! NOHM!

Afskornir nornafingur og Dabbar! (Dabbi = stóra táin) Smákökuparturinn af þessu öllu saman. Urðu reyndar aaðeins stærri og þybbnari en áætlað var - bara betra! Meira að narta í.

Karamellan að sjóða. Hún er æðislega góð þessi!

Eplið potað með priki og dýft í syndina!

Resta af karamellu kæld og skorin í smátt (reyndar smærra en á þessari mynd) og söltuð með sjávarsalti. Það er æðislega gott.

Cupcakes a la Betty! Hún klikkar aldrei. Setti líka einn Rolo bita í miðjuna á hverri muffins áður en þær fóru inn í ofn. Mmm...

Svona leit eitt hornið af eldhúsinu mínu út í miðjum klíðum. Já, ég kann að búa til drasl og er subba mikil. Sérstaklega þegar ég kemst í bökunargír og baka stanslaust í 6 tíma - þá neeenni ég ekki að ganga frá jafn óðum því ég er alltaf að nota eitthvað. Hamfarakokkur?

Lokaafurðir! Vantar reyndar karamellubitana. Hjúpaði þá með súkkulaði og setti möndlur inní. Þeir eru að bíða inn í ísskáp eftir að súkkulaðið harðni.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Frönsk súkkulaðikaka að hætti móður minnar og feit, djúsí eplakaka (a la moi) fylgja svo í kjölfarið - hitt er nú meira bara til sýnis og gleðilegheita. Af einhverjum ástæðum eru ekki til neinar pecanhnetur, eða graskersmauk, í heiminum... á Íslandi! Ætla nú ekki að fara að kaupa heilt grasker á milljón og handlegg til að búa til eina böku og jah.. ekki verður til pecan pie (lesist "Pecan paaaaaj) ef ekki eru til hnetur! En það er í lagi, epló og fransi standa alltaf fyrir sínu!

Annars hlakka ég svo mikið til þess að byrja að baka fyrir jólin. Úhhh! Jólalög, kósýness, kökubakstur, kakó og allur pakkinn.

Verði mér að góðu í kvöld... jú, og ykkur líka

Sushinámskeið

Ójá! Sushi námskeið haldið í vinnunni og Örn Garðars kennarinn. Snillingurinn sem kom með uppskriftina af Marakóska kjúllanum!

Byrjað var á því að fræða okkur um grjónin, hvernig best sé að elda þau og blanda svo auðvelt sé að vinna með þau í framhaldinu. Edik/sykur/salt blanda, hella yfir, hræra vel, ekki merja!

Við fengum líka smá kennslu í grænmetisskurði. Einnig ágætis ráð varðandi niðurbrot á avocado. Skera til helminga að stein, snúa, slá hníf í stein og kippa honum upp úr! Afskaplega sneðugt!

Sushi félagar. Erna eldhússkvísa (benti mér á ofurbrauðið) og Siggan mín.

Tartarinn okkar. Lax, sesamfræ, sesamolía, gúrka, salt, pipar og piparrót! Mikið, mikið gúmmulaði.

Eitt af innvolsi í upprúllur. Lax, kóríander, engifer og lime börkur. Góóð lykt!

Þá hófst upprúllið. Bambusmotta, plast...

...nori blað...

...grjón og gleði...

...rúlla... sushirúlla! Hohooo!

Fengum að smakka rúlluna hja Erni í miðjum klíðum. Æði!

Inside out!

Afrakstur kvöldins. Fyrir heilan her... eða.. bara mig!

Í lok kvölds, og eftir tiltekt, fengum við að smakka rúllurnar sem Örn bjó til. Mikil hamingja og gleði að námskeði loknu.

Hér er svo aðalmaðurinn! Takk kærlega fyrir okkur!

Þetta var afskaplega skemmtilegt og sushi-ið æðislegt! Palli fékk stórvægilegt hamingjusjokk þegar ég kom heim með sushi fyrir hundrað manns og hertók rúllurnar!

Það er svolítið gaman að kunna að búa þetta til - alls ekki mikið mál, meiri handavinna, og viti menn, svo gott sem eins, ef ekki betra og það sem keypt er út úr búð! Ég sé sushi í minni nánustu framtíð!

Kjúlli og kaka

Nammidagur í dag. Góður félagsskapur í mat og fyrir valinu varð Marakóski kjúllinn og svaðaleg karemellu eplakaka! Mikið gott, mikið gaman, mikið borðað. Látum myndirnar tala sínu máli - reyndar allar með flassi og allar mjög ógirnilegar! En ég læt það ekki á mig fá og skelli inn herlegheitunum engu að síður!

"Forréttabakki"

Súkkulaði hnetunasl að sjálfsögðu. Wasabi hnetur og wazabi/karrý dukkah kurl ásamt basiliku olíu. Dýfa brauði í olíu, svo í kurl og svo í munn. Ómægoodnessgottaðborða!

 Æðislegur ofur aðalréttur. Mikið ofboðslega er þetta gott - sérstaklega að dýfa brauðinu í sósuna!

Eftirréttur ofætusjúklingsins! Ekki fyrir byrjendur. Svo svaðalega karamelliseruð eplakaka að maður fær spékoppa á rasskinnarnar eftir fyrsta bitann! LOVIT!

Óskilgreind hrúga á skemlinum. Sneri rassinum í heimilisfólkið, flatur eins og pönnukaka!

Njótið kvöldsins mín kæru

Matseðill næstu mánaða

Jólin nálgast óðfluga og allt gúmmulaðið sem þeim fylgir. Ég veit ég hef sagt þetta áður... en ég get ekki beðið! Ég elska þennan tíma!

Nú hefur mikið matarát verið planað langleiðina fram í desember. Fyrstu helgina í nóvember tökum við famelían smá snúning og ætlum að halda hádramatíska þakkargjörðarhátíð á amríska vísu. Kalkúnn, graskersbaka, kirsuberjasósa, sætar kartöflur með sykurpúðum og allt. Helgina þar á eftir er árshátíð hjá vinnunni minni og önnur árshátíð í kjölfarið, helgina þar á eftir. Síðustu helgina í nóvember tökum við vinirnir okkur saman og höldum okkar árlegu vina-þakkargjörðarhátíð, 3 árið í röð. Aftur, kalkúnn, bökur og með því ásamt glápi á alla þakkarkjörðarþætti sjónvarpsseríunnar "Friends". Loks taka Bandaríkin við hjá mér og Palla, þar sem við komum til með að heimsækja þau í byrjun desember. Halló Cheesecake factory! Helgina eftir Bandaríkjaheimsókn kemur fyrsta fríhelgi frá plönuðu mataráti - nema við taki jólahlaðborð. Maður veit ekki! Þar á eftir líður ein helgi og vitið þið hvað svo.... jóóóliiin! Ohhh það er svo stutt í þetta maður!

Annað í fréttum

 

 

 

 

 

 

Smá svona...

 

 

 

 

 

 

...örlítið af þessu... 

 

 

 

 

 

 

... og það sem ég er að smjatta á núna!

Nótt í hausinn á ykkur

Bragðarefir og bólfimi

Eftir mjög vel heppnað matarboð hjá Einari og Ósk, sem innihélt meðal annars lasagna, búðing, kökur og eplapie, þá var nammidagurinn fullkomnaður með ís. Ekki bragðarefur í eiginlegri merkingu... en svo til sömu innihaldsefni! Uppáhalds uppáhald!

Eftirvæntingin var mikil á leiðinni heim í Gúmmulaðihellinn. Þar beið okkar herra Þór! Ég lét ekki segja mér það tvisvar og testaði að sjálfsögðu gripinn. Ekki bólfimi í eiginlegri merkingu heldur... en assgoti nálægt því!

Flikk...

...wheeeee...

...flakk...

...heljastökk.

Þórinn virðist einnig gefa sumu fólki yfirnáttúrulega hæfileika!

Ahh!

Þetta er ekkert nema gleði! Rúmið stóðst prófið með prýði! Já, það er myndalaus rammi fyrir ofan rúmið, já, rúmið heitir því eðal nafni Þór og jú, að fara í kollhnís í nýju rúmi er eitthvað sem allir amk. hugsa um að gera einusnni!

Þá er bara að sjá hvort skrokkurinn sætti sig við nýheitin!