Oj hann er bleikur!!!

En góður!! Almáttugur hvað humar er ógeðslega góður!

Rifsberjahlaupshumar a la mamma!

Lítur nú hálf dónalega út svona bleikur... jafnvel eins og fóstur!!!

Eiki bleiki og rækjurnar!

 

Í hádegismat ásamt:

 

Fyrir æfingu ásamt:

 

Vítamínskammturinn fyrir daginn alveg að klárast! Eitt... hálft vítamín eftir!

Þetta var örblogg í boði Elínar! Æfing eftir 10!

Æfing eftir einn og hálfan

Skoh! Ég sagði það! Roastbeef og appelsínugul krúttusprengja! Heimalagað ofurRoastbeef í þokkabót - við skulum ekkert ræða þetta neitt frekar og njóta átsins!

 

Ein svaðalegasta örbylgjaða sæta kartafla fyrr og síðar. Hver einasti biti eins og snakk - karamellukennt, crunchy snakk! Guðminngóður!

1. Eftir 80 mínútur munu fætur gráta og rasskinnar brenna.
2. Eftir 95 mínútur verð ég að borða súkk og kók... eða súkk og beyglu. Ekki búin að ákveða.
3. Eftir 120 mínútur verð ég nýbúin að sturta mig.
4. Eftir 160 mínútur verð ég flöt eins og pönnukaka í sófanum fyrir framan tímaþjófinn og ætla að nýta kvöldið í nákvæmlega ekki neitt!

Ég get ekki beðið!

Frönsk goulash súpa

Hef ég haft orð á því nýlega hversu mikið ég elska mötuneytið og eldhús-skvísurnar í vinnunni minni?

´

 

Alltaf ferskt, alltaf gott. Get svo svarið það. Ég fékk mér salat og hvítur - já ég veit, er alveg að fara hamförum í hvítuáti en það fer að líða undir lok. Fékk mér líka smá goulash súpu. (ég elska að segja þetta... goula-shhhh). Franska gúllas súpu meira að segja. Kláraði reyndar ekki diskinn, vildi bara smakkið. 

Holymolyness hvað hún var svakalega góð! Góðar súpur eru ekkert nema hamingja og gleði. Möndlurnar mínar fengu að fylgja með í þessari máltíð sem eftirréttur. Crunch og kram - gerir átvaglið svo hamingjusamt.

Held ég fái mér fisk og sæta fyrir æfingu í dag. Held það barasta sveimérþá! 

Ég er ástfangin af þessu veðri!

2 máltíðir af 5

Fyrst á dagskrá! Til hamingju með daginn elsku besti pabbus! Gamli karl! Nú eru 48 ár síðan hann mætti á svæðið! Knús á pabbúla afmælisgamla!

Klukkan er ekki orðin 9 og át dagsins næstum hálfnað! Rétt tæplega hálfnað! Einn einfaldur var gúffaður af áfergju á meðan undirrituð hlustaði á vonda veðrið! Hér skelfur allt og hristist! Blístrar hvar sem rifa er á glugga! Vindur er ekki æskilegur veðurkostur í minni bók. Hann er of mikil frekja til að komast á lista! Vindur lagður saman við eitthvað annað - segjum rigningu/snjó/skaf er bara det verste som er! Fjúkandi bleyta beinustu leið í trýnið á manni gerir pirr-tauginni engan greiða!

 

 

 

 

 

 

 

Fauk í ræktina eftir grautinn. Ég bókstaflega fauk. Beint á rassinn.. ofan í poll! Fuðraðist upp í loftið á bílastæðinu fyrir utan ræktarhús og réð ekki neitt við neitt. Nokkuð magnað - ég held ég hafi ekki fokið síðan ég vart tryppi!

Eftir æfingu súkk og kók! Mikið er það eitthvað dónalegt að borða nammi svona í morgunsárið! Ég þarf að fara og kaupa mér eitthvað annað til að klappa samviskunni - þó svo hún þurfi engar áhyggjur að hafa! Þetta athæfi minnir með eindæmum 7 ára laugardagsnammigrís yfir teiknimyndunum! Ahh.. góðir tímar það!

Vinnan kallar! Vinnan ræður! Gaman að vinna!

Smjörepli og soðinn fiskur

Fiskur í hádeginu. Vinnufiskur. Ansi langt síðan ég borðaði hinn klassíska soðna fisk og gvöðmöndör góði og allir hans fylgdarsveinar (ef einhverjir) hvað hann var góður. Ég svoleiðis hamsaði þetta villikvikindislega.

Eftrréttur samanstóð af tveimur eplum. Þessi epli eru alveg að gera sig í minni bók. Ég veit ekki af hverju, en ég finn smjörbragð af þeim! Nú veit ég ekki hvort bændur lumi á hræðilegu leyndarmáli eða hvort bragðlaukarnir í mér séu í fönki af bestu gerð. Já.. bestu gerð! Hvort heldur sem er þá kem ég ekki til með að hætta að éta þessar smjörbombur fyrr en bragðið lætur sig hverfa - og varla þá, epli eru svo góð þegar þau eru góð.

Kjúlli og sæt kartafla fyrir æfingu! Með eindæmum gott að örbylgja sæturnar, þó svo þær verði ekki fallegar fyrir vikið, en pínkulítið stökkar/þurrar sem jafngildir áferð/bragði á frönskum kartöflum eða kartöfluflögum. Það gerist varla betra fyrir átvaglið og græðgispúkann. Þessi mynd er samt hræðilegri en orð fá lýst. Keith Richards kjúlli?

Eðal æfing framundan - hvort ég haldi hana út eða ekki á eftir að koma í ljós. Barsmíðar gærdagsins skildu svo sannarlega eftir sig merki.

Borðum hakkið með teskeið

Þetta er svo ómerkilegt - en ég set þetta samt hérna inn! Af hverju?

Af því að ég get það! Ójá! Af því að ég er með myndavél og er ofvirkari en amma andskotans eftir að heilinn fékk að spreyta sig í dag og ég er að borða þetta í þessum töluðu skrifuðu orðum.

Ræktin eftir klukkutíma. Janúartörnin alveg að sprengja húsið utanaf sér og hver einasta hræða á Íslandi staðráðin í að losna við jólamörina. Maður má þakka guði fyrir að lóðin séu ekki tekin af manni í miðju setti!

Bragðlaukarnir í viðbragðsstöðu

Ágætis dagur að kveldi kominn. Á morgun verður aðeins meira slökunarstúss, fíníseringar á jólapökkum og Gúmmulaðihelli. Lilla Au púslað saman, skreyttur á þorlák og þá - þá mega jólin koma. Fékk mér annars Serrano í hádeginu ásamt Ólínunni. Fékk innvoslið úr burrito á svona líka fínum disk.

Tæmdi næstum því hot sauce yfir og gleypti í mig með tilheyrandi snýtum, fnasi og tárvotum augum. Alveg þess virði...

Fyrir æfingu gúmslaði ég í mig ómynduðu hakkgumsi, mjög vel krydduðu og sterku, ásamt sætri kartöflu og eftir æfingu gleypti ég þessa skál með feld og skinni - hrískökum og próteini!

Hræra saman... það þarf alltaf að hræra saman!

 

 

 

 

 

 

Áferðaperrinn klappaði mér á bakið fyrir þessa skál, mjög hamingjusamur. Þann perra þarf líka að rækta eins og átvaglið - ekkert gaman að bíta í áferðalausan mat endalaust! Guð forði mér frá því að lifa á súpum og graut alla mína ævi!

Eins og þið eflaust sjáið þá er maturinn minn þessa dagana jafn spennó og klósettbursti. Ástæðan fyrir því er einföld - jólin eru eftir 3 daga!!! Það er ekki af því að það er "nammidagur" á aðfangadag eða neitt síkt, mig langar bara svo svaðalega að njóta þess að borða jólamatinn. Ekki það að ég myndi ekki njóta þess að borða hann væru veislur á hverjum degi fram að jólum! Ég er að undirbúa bragðlaukana - byggja upp jólastemmarann í mátarmálum! Ohhh hvað ég get ekki beðið!

Gæti samt verið að ég sé ranglega samsett. Líkurnar á því eru geigvænlegar. Þegar ég var yngri þá átti ég það til að stilla vekjaraklukkuna á laugardögum, mjög snemma, til þess eins að vakna, slökkva á henni og vita að ég gæti sofið til hádegis! Já, það er möguleiki að vitlausa beinið hafi lent í höfðinu á mér. Það var bara svo notalegt að þurfa ekki að dröslast frammúr, klæða sig, út í kuldann og beinustu leið í skólann. Ég veit þó fyrir víst, hef fyrir því staðfestar og áreiðanlegar sannanir, að ein önnur manneskja sem ég þekki hefur tekið laugardagsvakninguna ógurlegu með sama tilgangi og ég! Það eru því fleiri með vitlausa beinið á röngum stað en bara ég! Ég þyrfti að stofna vekjaraklukkufélag!

Aaaallavega... hættum þessu tuði. Sit hér heima í rólegheitunum með bók og nýt þess að slappa af ásamt fleirum.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Eigið gott kvöld mín kæru.

Iss... dagurinn rétt að byrja

Uss hvað ég vaknaði seint! Ég hef ekki vaknað svona seint í rúma 6 mánuði! Rumskaði um klukkan 07:30 í morgun sem er eðlilegt nokk. Ætlaði að stara inn í augnlokin á mér í nokkrar mínútur í viðbót og rankaði við mér 11:30! Fyrsta sem ég hugsaði var "S**T", svo varð ég pínkulítið stressuð og nokkrum sekúndum eftir það fékk ég samviskubit. Margar dularfullar tilfinngar á mjög skömmum tíma. Stuttu eftir samviskubitið fussaði ég á sjálfa mig og hugsaði "Það er laugardagur.. hættu þessari vitleysu". Það hefur líklegast verið átvagls-engillinn á hægri öxl sem skúbbaði þeirri vitneskju í kollinn á mér, hann er mjög afslappaður. Strax þar á eftir, þegar ég hafði sannfært sjálfa mig um að þetta væri nú bara allt í lagi, heyrðist "Elín.. þú ert búin að stúta helmingnum af deginum", þá fór ég aftur að efast um að þetta væri eðlilegt. Eftir töluvert þras við sjálfa mig, upp, afturábak og beint á ská, lét maginn vita af sér. Fast og slegið - það er nákvæmlega ekkert að því að sofa sig til ólífis og aftur til baka þegar maður er í fríi! Þó mér finnist alltaf best að vakna snemma og nýta daginn...

Er ég biluð á geði.... já... já ég held það!

Eftir allar samræður og samningsviðræður við sjálfa mig í morgun hádeginu skellti ég mér í slopp og hrærði í einn einfaldan með eggjahvítum. Jebb. Bætti svo út í hann frosnum jarðaberjum, irish cream- og karamelludropum. Haaalelújah og allir englarnir!

Fölur sem nár, mjúkur sem flauel. Dramatískari lýsingu á einni grautarskál er ekki hægt að biðja um. Droparnir sjást ekki en góður var grauturinn. Þið verðið bara að trúa mér! Þetta dropaævintýri er samt svolítið svindl er það ekki?

Farin í ræktina. Nú fá aumingjans bífurnar að finna fyrir því - þær sem ekkert frí hafa fengið frá því á laugardaginn síðasta!

Eggið í grautinn

Prufum að setja eggið út í hafragrautinn í staðinn fyrir ofaná!

Egg og eggjahvíta hrært saman í skál ásamt vanilludropum og kanil. Sama bland og notað er t.d. í "French toast" - á góðri íslensku. Út í þetta hrærði ég svo hafrana mína ásamt tæpum dl. af vatni og inn í ísskáp yfir nótt. Beinustu leið í örrann þegar ég vaknaði og ofan á grautinn fóru nokkur örbylgjuð hindber.

Þetta var alveg ágætt barasta þó myndefnið gefi annað til kynna. Ég ætla að prófa að setja undanrennu í staðinn fyrir vath, næst þegar ég geri þessa snilld og nota skvettu af hunangi. Jafnvel útbúa pönnsur.. og já, það verður svo sannarlega næsta skipti!

Gaman að vakna... og borða

Jebb jebb.. og jebb! Pönnsurnar svipaðar og brauðsneið eftir ísskápsveru, en samt mjúkar og djúsí að innan. Báðar pönnsur voru góðar. Berjapönns og eggjapönns... sérstaklega þegar rauðan lak yfir dýrðina.

Þetta var bara gott.