Litli ljóti grauturinn

Mér tókst, í gær, að búa til hræðilegasta lit á hafragraut fyrr og síðar! Mér líður svolítið eins og brjáluðum vísindamanni að búa til sinn fyrsta Franken-graut! Hvernig varð þessi ljótgrautur að veruleika?

Tilraunin fólst í örbylgjuhituðum jarðaberjum, hreinu próteini og ósoðnum höfrum. Setti nokkur ber í skál og inn í örbyglju þangað til þau urðu að hálfgerðu gumsi og byrjuð að bubbla. Út í berin hrærði ég svo próteininu. Fagurbleikt og krúttaralegt. Gomma af ósoðnum höfrum fékk svo að fylgja með ásamt köldu vatni eða þangað til grauturinn var orðinn að mínu skapi. Inn í ísskáp yfir nótt (hafrarnir drekka í sig vökvann). Í morgun blandaði ég svo kanil og vanilludropum út í herlegheitin.. og viti menn! Franken grauturinn varð til! Ég er ekki frá því að einni eldingu hafi lostið niður þegar kanillinn fór út í grautinn og smá "MUAHAHAAAA..." komið frá mér af einhverjum dularfullum ástæðum!

Ljótari graut hef ég ekki gónt á í langan tíma. Hræðilegri lit er ekki hægt að hugsa sér á mat af þessum toga. Húðlitað, semi ljós-fjólubleikt, glansandi... ((hrollur)). En gott var gumsið! Ójá! Karamellukenndur eftir ísskápsveru, rétt hitaður í vinnu örra til þykkingar... mmm! Enda kláraðist hann á met tíma.

Fyrir utan að vera besti morgunmatur í heimi, þá má lærdóm draga af hafragrautsmalli gærdagsins. Ekki er allt gull sem glóir mín kæru! Ljótgrauturinn var góðgrautur engu að síður.

Úff... það er svakalegt hafragrauts zen í gangi hérna! Alveg svakalegt!

Hver er sætastur?

Get ekki dásamað sætar kartöflur nógsamlega! Ég er yfir mig hrifin af þessu fyrirbæri og borða meira af þeim en góðu hófi gegnir. Er, samt sem áður, nokkuð viss um að góði hófskvarðinn, í sætu-kartöfluáti, sé fyrirgefanlegri en aðrir kartöflukvarðar, enda eru þessir appelsínugulu gleðigjafar stútfullir af allskonar heilsusamlegum eindum og atómum! Flókin kolvetni, lár GI stuðull, vitamin A og C, járn, kalk, prótein, trefjar. Könnun á vegum CPSI setur sætu kartöfluna einnig í fyrsta sæti yfir næringarríkasta grænmeti sem fyrirfinnst.. já takk!

Fékk mér einmitt, kálblaðs, kjúklingavefjur í hádegismat. Þær innihéldu meðal annars, sæta kartöflu, tómata, papriku, krydd, hot sauce og jalapeno. Eftirrétturinn var að sjálfsögðu sæt kartafla útötuð í kanil! Úhhúhúh... það er svoo gott!

Grænubaunakjúlli

Af hverju ekki að tengja allar máltíðir dagsins saman með einhverjum hætti? Frá bleikum graut yfir í möndlusmjörs bananaloku, í fylgd bleiks gleðigrís, (langsótt en vel-sótt) yfir í grænubaunakjúlla með möndlum.

Bleikt, gult, grænt!

Þá er degi stuttra, en gleðilegra, bloggskrifa formlega lokið! Njótið kvöldsins mín kæru.

Banana og möndlusmjörsloka mínus brauðið

Nákvæmlega það sem titilinn segir. Banani og heimagert möndlusmjör á milli! Æðislegur biti í eftirmiðdaginn! Mjúkur sætur banani, stamt möndlusmjör með eilítið sætum keim.

Grísinn í bakgrunn er líka ánægður með viðbitsvalið. Leifði honum að vera með til að halda í bleika þemað síðan í morgun. Gleðigrís með meiru!