Kjúlla og roastbeef í bílinn takk

Var að koma heim! Svo gott að koma heim eftir heilsdags ark! Morgunbrennsla á sínum stað og bæjarráp í kjölfarið. Ég og Svabban sveimuðum um Smáralind og Kringluna í jólamóki inn á milli þess sem við toguðum í föt og horfðum út í loftið. Ég var að sjálfsögðu undir útiveruna búin og hafði til "nesti" svo átvaglið yrði ekki stjórnlaust.

Ég og Palli byrjuðum þó í Hagkaup í morgun, áður en Svövudýrið vaknaði. Finna allra síðustu gjafirnar - eða, jah.. fylgigjafir. Maður getur ekki hætt! Stelpan á kassanum horfði mjög svo dularfullum augum á kaupin. Getið þið ímyndað ykkur hvaða hlutur í þessair hrúgu voru tækifæriskaup?

Svabban sótt, Pallanum skutlað í vinnuna og átvaglið þaggað niður. Gleðibox... gleðibox með meiru!

Kjúllinn minn og möndlurnar. Þetta gæti ég snakkað endalaust - ekki spennó í margra augum svona beint af kúnni - en aaalltaf svo gott. Mmm..

OHhh... búið!

 

 

 

 

 

 

 

Til að gera langa sögu stutta hoppaði Svabban á Serrano og greip sér quesadilla í eftirmiðdaginn.

Undirrituð, eins fasísk og hún er, stoppaði við í Kjöthöllinni og keypti sér hakk og roastbeef áður er jólalokanir taka gildi.

Það held ég nú! Elínator með vigtina á bakinu - kjötætunni sleppt lausri og roastbeefið graðgað vilimannslega í bílnum með tilheyrandi smjatti og óhljóðum! Svöbbunni til allskostar ógleði og augngota!

En mikið svakalega var þetta gott!! Subbulegt? Ekkert frekar en að gúlla hreint og beint af matardisk innan veggja Gúmmulaðihellisins (nema þar myndi maður líklegast nota hífapör... eða hvað?). Lak í sundur eins og smjer - ég segi það satt. Ughhh... nom nom. Eftirrétturinn samanstóð svo af meiri möndlum. Ef ég gæti, þá myndi ég líklegast lifa á möndlum einvörðungu. Get ekki fengið nóg af þeim.

Kvöldið tekið við. Kjúlli og lax í minni nánustu framtíð. Jólaspennan magnast og eftir 48 klst. verð ég smjattandi á eðal graflax, bíðandi eftir jólaönd og fyllingu og tilbúin að kynna ómissandi rísó fyrir Palla.

Þangað til - innpakkanir, klipping, lestur, Lilli Au, jólamyndir!

Athugasemdir

[Dossa (IP-tala skráð) 22.12.2009 kl. 21:46]

Skvo, þar sem ég veit hluta af því sem að keypt var í Hagkaup þá fyllist ég samt skelfingu yfir hamrinum/sleggjunni? - á að slá niður litlu bleiku, glitrandi fiðrildafrænkuna eller va???

Seinni skelfing mín í þessum pósti var síðan Roastbeefkjammsarinn, hvað á þetta eiginlega að fyrirstilla??   Þú ert dásamlegur matargúffari - en alltaf þó með skynsemina sem aðalsmerki!

BtW, sumir gátu klárað að kaupa fyrir suma, sem að þurfti endilega að kaupa sér eins og sumir keyptu handa sumum í jólagjöf, eftir að sumir þurftu að fara margar, margar ferðir fyrir suma.  Furðulegt hvernig sumir láta

[Elín Helga Egilsdóttir, 23.12.2009 kl. 07:17]

Hamarinn er algerlega Pallahugmynd... ég held samt að hann ætli að hlaupa um í tútúpilsinu með vængina og gefa fiðrildafrænkunni hamarinn!

Roastbeefkjammsarinn sleppur laus einusinni á þriggja tungla fresti. Ég ræð ekkert við þetta.

Hahahah sumum þykir afskaplega vænt um suma! Það verða sumir bara að segja sumum

[svava (IP-tala skráð) 24.12.2009 kl. 10:52]

þetta roastbeef át þitt var án efa það villimannslegasta sem ég hef séð. Kveisadiddlan var samt góð.